Mucha domowa - Musca domestica
Występuje na całym świecie. Osiąga zwykle 7-10mm długości, na jej ciemnoszarym tułowiu widoczne są podłużne paski. Posiada aparat typu liżącego, służący do zlizywania pokarmu płynnego lub stałego, który zostaje rozpuszczony enzymami śliny. Złoto-czerwono-brunatne oczy zapewniają 360° pole widzenia.
Pojedynczy osobnik żyje ok. 4 tygodni, jednak w budynkach może przezimować w stanie anabiozy.
Muchy są bardzo płodne. Samica składa w ciągu życia do 600 jaj w 5-6 porcjach po około 100-150 jaj. W ciągu jednego sezonu może powstać 10-14 pokoleń szkodnika.
Mucha lęgnie się od marca praktycznie w każdym wilgotnym organicznym materiale – w nawozach odzwierzęcych, ludzkich odchodach, śmieciach, rozkładających się warzywach i odpadkach organicznych z gospodarstw domowych.
Muchy są aktywne w dzień, lubią ciepłe nasłonecznione powierzchnie.
Muchy przyjmują pokarm co godzinę. W ciągu doby mucha oddaje kał i "wyrzuca" ślinę ponad 50 razy, przenosi wiele drobnoustrojów chorobotwórczych, gdyż siada nie tylko na produktach spożywczych, lecz również na odchodach i padlinie
Mucha stwarza olbrzymie zagrożenie epidemiologiczne, gdyż na powierzchni swego ciała może przenieść miliony mikroorganizmów – w tym powodujących tak groźne choroby jak dur brzuszny, paratyfus, dyzenteria, cholera, gruźlica, polio, salmonelloza – oraz stadia przetrwalnikowe pasożytów (np. jaja owsików)
20 lat doświadczenia